مقاله
هرکسب‌وکاری برای این‌که راه اندازی شود و رشد پیدا کند، نیازمند جذب سرمایه است. به همین خاطر کسب‌وکارها به سراغ سرمایه‌گذار می‌روند؛ امّا مهم است که بدانیم در چه مرحله‌ای، به دنبال چه سرمایه‌گذاری باشیم و اصلا به چه میزان جذب سرمایه کنیم
هر سرمایه‌گذار مشخصا دارای پروفایل ریسک‌پذیری متفاوتی است که بر اساس قدرت مقاومت او در برابر تغییر شرایط مشخص می‌شود. وقتی صحبت سرمایه‌گذاری به میان می‌آید باید در نظر داشت که رابطه‌ی تنگاتنگی میان ریسک، خطر و پاداش وجود دارد.
در مسیر تبدیل یک استارتاپ از ایده تا عرضه‌ی اولیه سهام، ابتدا دوستان و یا خانواده بسته به حوزه‌ی ورود به شرکت مبلغی تا ۵۰ میلیون تومان را وارد کار خواهند کرد، سپس در بهترین حالت ۳ ماه بعد یک فرشته‌ی سرمایه‌گذار از ۲۰۰ میلیون تا ۲ میلیارد تومان می‌تواند سرمایه‌گذاری کند و بعد از گذشت ۶ ماه با ورود سرمایه‌ی ۱۰ میلیارد تومانی از یک سرمایه‌گذار خطرپذیر می‌تواند سهم زیادی از بازار را تصاحب کند.
عموما استارتاپ‌هایی که به این مرحله رسیده‌اند، از عرضه‌ی محصول خود، اندازه‌ی بازار و میزان سرمایه‌ی مورد نیاز برای افزایش مقیاسشان اطمینان حاصل کرده‌اند، در غیر این صورت باید در سیستم توزیعشان تغییراتی حاصل نمایند یا یک مدل کسب و کار جدید را بسازند.
در دنیای اقتصادی به طور گسترده‌ای پذیرفته شده که زنده ماندن در دره‌ی مرگ در مسیر سرمایه‌گذاری استارت آپ‌ها بسیار سخت است، اما دلایل این امر و روش‌های گذر از این بخش به صورت کامل و شفاف توضیح داده نشده است. دره‌ی مرگ به اولین مراحل یک نوآوری گفته می‌شود، که در واقع خط ربط تبدیل شدن یک تحقیق علمی، به فن‌آوری تجاری‌سازی می‌باشد